با کمال تاسف یکی دیگر از ساکنان لیبرتی بنام " بهروز
رحیمیان" از اهالی مازندران امروز ساعت 12 ظهر بوقت بغداد دچار سکته قلبی شد
و جان سپرد. قبل از او همسر و سه برادرش بدست جمهوری اسلامی کشته شده بودند. بهروز
در نامه ای که در نوامبر گذشته نوشته به کارشکنی های ماموران عراقی در رابطه با
بستری شدنش در بیمارستان و رسیدگی های پزشکی اشاره کرده بود. به خانواده رحیمیان
البته اگر هنوز کسی از آنها باقی مانده باشد درگذشت بهروز را تسلیت می گویم.
سکته قلبی بهروز بار دیگر زنگ های
خطر را در رابطه با ساکنان لیبرتی و اشرف در زیر فشار
فوق العاده بالا در عراق به صدا در می آورد. ماندن در عراق بعد اشغال عراق توسط
آمریکا تا کنون به قیمت جان تعداد زیادی از فرزندان این مرز و بوم که به سودای
آزادی به آنجا رفته بودند انجامیده است. اینکه هنوز سازمان ملل نتوانسته برای
انتقال این نفرات به کشور ثالث راه حلی پیدا کند سئوال برانگیز است.. آیا براستی
در این زمینه تلاشی صورت میگیرد؟ اگر آری .. چرا در مورد چگونگی آن حتی به خانواده
ها هیج خبری از هیج طرف داده نمیشود!؟ از طرفی این سئوال همیشگی همچنان بی جواب
مانده است که چرا مجاهدین در رابطه با اقدامات احتمالی شان در رابطه با انتقال
ساکنان لیبرتی به کشور ثالث هیچ خبری منتشر نمی کنند ؟ چگونه است که در هیچ کدام
از اطلاعیه هایی که مداوم در رابطه با به رسمیت شناختن لیبرتی به عنوان کمپ
پناهندگی داده میشود به مسئله انتقال این ساکنان اشاره ای نمیشود! چرا خانواده ها
در بی خبری مطلق از وضعیت عزیزانشان در عراق قرار دارند؟ گفته بودند که خارج شدن
از لیست تروریستی راهگشای انتقال ساکنان به کشور ثالث میباشد ولی هنوز هیچ
راهگشایی در این رابطه دیده نشده است!!
این سئوالاتی است که تا به امروز
پاسخی نگرفته است!
در پشت پرده چه میگذرد؟ این بازی
های سیاسی در رابطه با زندگی انسانها تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟
عاطفه اقبال - 24 دسامبر 2012
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر